In Nomadics, Lisbeth Gruwez’ nieuwste voorstelling, nemen acht dansers het publiek mee op trip. Letterlijk: we gaan samen wandelen. De dansers verschijnen op een afgesproken plaats en uur en pikken de toeschouwers op voor een kilometerslange tocht waarin kijken, ervaren en verbinding met het landschap centraal staan. Van de prikkels en de ruis van de stad naar de rust van het land. En terug naar de drukte. Ze worden één, dansers en toeschouwers, een groep wandelaars die zich samen weten maar altijd zichzelf kunnen blijven.

Eindigen doen we op de scène, waar de wegen weer scheiden. Dan kan de performance beginnen. Maar de ervaring van de tocht keert in verhevigde vorm terug. De dansers verbeelden het landschap en de afgelegde weg. Soms zijn ze boom, soms zijn ze gras. Soms zijn ze rots, soms zelfs mens. In Nomadics verschijnen ze evenwaardig en met elkaar verbonden in een voortdurende transformatie.

Muziek en licht zorgen voor een totaalervaring. De elektronische composities van Maarten Van Cauwenberghe bootsen het geluid van stad en land niet na, maar verklanken de ziel van de tocht – we noemen het environmental techno. Alles betovert. Nomadics is een Magical Forest.