Bijna 10 jaar na de dialoog waarmee het destijds voor Hof van Eede (nu DE HOE) begon – ‘Waar het met de wereld naartoe gaat, daar gaan wij naartoe’ – brengt DE HOE opnieuw een dialoog gespeeld door Ans Van den Eede en Greg Timmermans. In die 10 jaar is de wereld wel degelijk ergens naartoe gegaan, en zijn de late twintigers nu late dertigers, bijna veertigers geworden.
VECHTSTUK begint meteen met een knal – een kletterende ruzie tussen een man en een vrouw, een koppel. De verwijten vliegen in het rond, over banale details en onoverkomelijke breekpunten, over het groot- en kleinmenselijke, wanhopig en woedend. Tot het laatste onvertogen woord gevallen is en de strijdende partijen door hun munitie heen zijn.
Dan begint het stuk écht. Want hoe geraak je terug on speaking terms nadat het onzegbare gezegd is? Kan er op de verschroeide aarde nog iets van medemenselijkheid kiemen? Of liefde? Hieronder schuilt een politieke vraag: hoe kunnen mensen die elkaar verbaal mismeesterden terug op verhaal en tot gesprek komen? Hoe raap je de scherven bijeen zonder je te snijden? Want het blijft spannend: een smeulende veenbrand kan bij de minste windstoot weer opflakkeren.

“De manier waarop een banale situatie (een waterlek) uitmondt in een steeds verder uitwaai­e­rende metafoor over de toestand van hun relatie is meester­lijk.” De Morgen ★★★★